پیشینه منطقه با توجه به نشانه‌هایی که در دسترس است به پایان دوره نوسنگی یعنی یک هزار سال پیش از میلاد می‌‌رسد. آثار تاریخی مانند حوضچه دختر گبر، کتیبه تنگ براق، کوشک زر، کتیبه کوه بل، باتلاق گور بهرام و چشمه شیرین، تل باکون (بکان) و چند نشانه کوچک و بزرگ دیگر گواه بر قدمت تاریخی این قلمرو است. بر خلاف امروز که اقلید در حاشیه قرار گرفته است، در گذشته جاده اصلی اصفهان ـ شیراز از اقلید می‌‌گذشته است وبهمین دلیل نقشی مهمتر و کلیدی تر از سایر شهرستانها در تحرک فعالیتهای اقتصادی واجتماعی سرزمین پارس داشته است. این شهر زمانی گوشه‌ای از شاهنشاهی هخامنشی ها به نام آزارگاتا و مرکز تربیت اسب جنگی کوروش به شمار می‌‌آمده است.

آنچه مي‌توان درباره قدمت تاريخي شهرستان اقليد بيان نمود به استناد آثاري است كه از كتب تاريخي و سفرنامه‌هاي جهانگردان بجاي مانده و بيانگر اين است كه اقليد در دوران پيش از اسلام نيز شهري آباد و مطرح بوده است. در كتاب تاريخ فارسنامه ناصري از انتشارات كتابخانه سنايي آمده است كه قدمت اقليد مربوط به دوران ساسانيان است و سنگ نوشته موجود در تل قلات مشتمل بر 21 سطر خط پهلوي (مربوط به سال 1334 هـ .ش) مؤيد اين موضوع است.

مردم شهرستان اقليد مردمي مهمان‌نواز، خونگرم، مومن و متعهد به انقلاب و اسلام و در تمامي صحنه‌ها، مراسم و مناسب‌هاي ويژه حضوري فعال دارند، مردم اين ديار بخاطر اردات قلبي و عقيده محكمي كه با خاندان عصمت و طهارت دارند در اجراي مراسم مذهبي كوشا بوده و برنامه‌هاي متنوعي را در طول سال به اجرا مي‌گذارند. آداب و رسوم مردم نيز منحصر به فرد بوده و تا حدودي دست نخورده باقي مانده است